اشتها و سیری

برای کسانی که فکر می کنند اعتیاد غذایی دارند مهم است که بدانند غذاهایی که بیشترین اعتیاد را می آورند حاوی مقدار زیادی کربوهیدرات به خصوص شکر صنعتی هستند. بعضی ها نیز متوجه می شوند که غذاهای حاوی غلات برایشان اعتیاد آور است. غذاهای اعتیادآور را می توان غذاهای «هدف» نامید، زیرا آنها باعث زیادخواری می شود و شخص کنترل اشتها و سیری خود را از دست می دهد.

غذاهای هدف تغییرات شیمیایی در اشتها و سیری بوجود می آورند مثل:

• سطح بالای انسولین
• سطع نامتعادل قند خون
• سطح پایین دوپامینی مغز.

این تغییرات شیمیایی اشتها را زیاد می کنند و انسان دیرتر سیر می شود، لذا شخص نیاز دارد که مقدار بیشتری از این غذاها را میل کند تا احساس سیری و رضایت نماید. در بعضی اشخاص این غذاهای غنی از کربوهیدارت هدف باعث می شوند که شخص مقدار زیادی غذا میل کند تا جایی که دیگر نتواند از آن غذا وارد معده خود سازد. اما هنوز عدم تعادل شیمیایی و گرسنگی شیمیایی باقی می ماند. به همین دلیل برای چنین اشخاص معتاد به کربوهیدرات لازم است که از مصرف شکر صنعتی و غلات خودداری نمایند. بر عکس غذاهایی که حدوی پروتئین های اصلی هستند اینگونه تغییرات شیمیایی اعتیادآور را باعث نمی شوند و مردم تمایل به مصرف بیش از حد پروتئین ندارند.

کبد می تواند پروتئین را تبدیل به انرژی کند. بنابراین اگر قند و غلات مصرف نکنید احساس خستگی نمی کنید. غذاهای پروتئینی حاوی اسید آمینه های تریپتوفان و تیروزین هستند که مغز با آنها مواد شیمیایی خوشحال کننده را می سازد.

انتقال دهنده های عصبی در اشتها و سیری

ماده شیمیایی مغز به نام سروترینین از اسیدآمینه تریپتوفان ساخته می شود و ماده شیمیایی مغز دوپامین از اسید آمینه تیرونرین ساخته می شود. دوپامین به خصوص برای حالت روحی مهم است و ماده شیمیایی است که باعث می شود احساس سیری- رضایت و انگیزش کنیم. بعضی از کسانی که به غذا معتاد هستند و کنترل اشتها و سیری خود را ندارند، متوجه می شوند که استفاده از یک مکمل حاوی تیروزین باعث می شود که سطح دوپامین مغزشان افزایش یابد و این باعث می شود که اشتهای آنها از بین برود. مکمل های تیروزین می توانند اثر ضدافسردگی هم داشته باشند. تیروزین به صورت پودر و قرص وجود دارد و می توان آن را با آب، آب میوه، یا چای یا قهوه مصرف نمد. نباید آن را با غذاهای پروتئینی مصرف کرد، زیرا باعث کاهش جذب تیروزین توسط مغز می شود.

بهترین رژیم لاغری در کبد چرب

بهترین دوست کسانی که سعی می کنند وزن خود را کم کنند پروتئین است. بعضی رژیم های لاغری حاوی مقدار خیلی کم کربوهیدرات و مقدار قابل توجهی پروتئین حیوانی و سبزیجات سبز هستند. هر چند که این رژیم های کم کربوهیدرات برای لاغر شدن مؤثرند ولی در دراز مدت قابل پیگیری نیستند. به این دلیل که باعث یبوست می شوند و اسیدیته بدن را بالا می برند و چون کنترل شده هستند کسانی که ماه ها این رژیم ها را می گیرند ممکن است دچار کمبود بعضی ویتامین ها و مواد معدنی شوند. خیلی سخت است که به مدت طولانی روی رژیم پروتئین حیوانی و سبزیجات سبز باشیم. زیرا از خیلی غذاهای خوشمزه محروم می شویم و احساس محرومیت و فشار روحی می کنیم.

بهترین رژیم لاغری در کبد چرب شامل مقدار کنترل شده ای از کربوهیدرات های اصلی از سبزیجات، میوه ها و مغزها و حبوبات است. در لیست این غذاها، غذاها بر پایه ی غلات نیستند، زیرا می خواهیم از سطح بالای انسولین پیشگیری کنیم و مانع تغییرات شیمیایی اعتیاد به غذا و عدم کنترل اشتها و سیری شویم. اگر کبد شما خیلی چرب است بهتر است به مدت 12 ماه از غلات و شکر پرهیز کنید. برای کسانی که درجه چربی کبد شان متوسط است بهتر است به مدت 6 ماه از غلات و شکر پرهیز نمایید. برای بعضی ها آسان تر است مادام که وزن اضافی خود را کم نکرده اید، از مصرف غلات و شکر خودداری نمایید. به هر حال شما با پیروی از این دستورات احساس کمبود نخواهید کرد. زیرا این دستورات شامل میوه ها، سبزیجات، مغزها و حبوبات است تا به دور از اعتیاد به کربوهیدرات نیازهای سلامتی شما را تأمین کند و برای کسانی که در مورد اعتیاد به غذا بیشتر نیازمند کنترل اشتها و سیری هستند که وابستگی به غذا هم نامیده می شود.

منبع: کتاب کبد چرب برگشت پذیر است