[sbu_post_image]
طبق آخرین گزارشات سازمان بهداشت جهانی (WHO) حدود 400 میلیون نفر در سراسر جهان حامل ویروس هپاتیت بی هستند و این بیماری پس از بیماری های سل و مالاریا شایع ترین بیماری عفونی و مسری است. سالانه حدود 50 میلیون نفر به تعداد افراد آلوده به این ویروس در دنیا افزوده می شود. با توجه به تشخیص ویروس، بیشتر مبتلایان در کشور پهناور چین و تایوان به سر می برند.
شیوع ویروس هپاتیت B در برخی از نواحی آسیا و آفریقا بسیار بالاست و تعداد آنها حتی به 20 درصد جمعیت این مناطق نیز می رسد. شیوع ناقلین ویروس بیماری در جامعه ی ایرانی حدود 3 درصد افراد جامعه یا قریب دو میلیون نفر است. البته این آمار در تشخیص ویروس هپاتیت بی در شهرها و روستاهای مختلف کشور متفاوت است.
نقش آنزیم های کبدی
به طور کلی آزمایش و اندازه گیری آنزیم های کبدی می تواند نشانه ای مفید جهت تعیین وجود بیماری در کبد باشد. در میان آنزیم های کبدی AST و ALT اهمیت بیشتری دارند. افزایش سطح خونی این آنزیم ها بر وجود التهاب در کبد دلالت دارد. میزان و مقدار مطلق آنزیم های کبدی ارتباط ضعیفی با شدت بیماری کبدی دارد.
آیا انجام آزمایشات اختصاصی نظیر پی- سی – آب (PCR یاHBV DNA) برای همه ی مبتلایان به ویروس هپاتیت بی ضروی است؟ اگر آزمایشات خونی کبدی (آنزیم های AST و Alt) در ناقلین هپاتیت بی طبیعی باشد و علایمی دال بر بیماری کبدی وجود نداشته باشد نیازی به انجام آزمون های اختصاصی ویروس این بیماری نیست ولی اگر بتوان با استفاده از پی-سی-آر به صورت کمی به مقدار ویروس در خون واقف شد، بهتر است در همه افراد پی-سی-آر چک شود. در صورت وجود اختلال در آزمون های کبدی یا سونوگرافی انجام پی-سی- آر شمارشی ضروری است.
در حال حاضر برای شناسایی و تشخیص ویروس هپاتیت بی آزمون های مناسبی وجود دارد که می تواند وجود ویروس را تأیید و مرحله و وضعیت بیماری را مشخص نماید. در اغلب موارد به دنبال اهدای خون، وجود آلودگی به ویروس مشخص می شود. این افراد معمولاً هیچگونه علامتی نداشته و از آلوده بودن خود نیز اظهار تعجب می نمایند. یکی از روش های تشخیص این بیماری، اندازه گیری آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت بی یعنی HBsAg است. در مورد فردی که آزمایش HBsAg وی مثبت است، تنها نتیجه ای که می توان گرفت این است که شخص آلوده به ویروس است (یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت بی وجود دارد).
نمونه برداری از کبد در تمام مبتلایان به ویروس هپاتیت بی، ضروری نیست. انجام بیوپسی در مبتلایان به ویروس و ناقلین بیماری توصیه نمی شود. چنان چه پزشک با بررسی آزمایشات کبدی و معاینه، به درگیری کبد شک نمایید، بیوپسی کبد را انجام می دهد. بیوپسی می تواند وضعیت بافت کبدی نشان دهد. حال عمومی فرد، وضعیت کبد (اندازه ی آن و نتایج آزمایش های تخصصی کبدی)، سونوگرافی کبد و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس هپاتیت بی در بدن مهمترین راه های تشخیصی است که به پزشک برای تصمیم گیری در خصوص تشخیص ویروس این بیماری کمک می کند.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” علایم و نشانه های هپاتیت ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ویروس هپاتیت بی مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب هپاتیت بی
