[sbu_post_image]
بیماران مبتلا به هپاتیت سی که همه خصوصیات زیر را دارند، باید تحت درمان با داروی اینترفرون برای درمان این بیماری قرار گیرند:
- کشف ویروس هپاتیت سی توسط آزمون پی- سی- آر.
- بالا بودن مداوم آنزیم های کبدی (ALT,AST) (حداقل 1.5 برابر طبیعی).
- میزان پلاکت خون بیش از 70 هزار در میکرولیتر، گلبولهای سفید بیش از 3 هزار در میکرولیتر، هموگلوبین بیش از 11 گرم در دسی لیتر، بیلی روبین کمتر از 3 میلی گرم در دسی لیتر، آلبومین بیش از 3 گرم در دسی لیتر و زمان پروترومبین کمتر از 3 ثانیه بیش از میزان کنترل.
بیمار عزیز! اگر پزشک شما فعلاً درمان هپاتیت را صلاح نمی داند و دستور پیگیری می نماید، به توصیه های او عمل نموده و به نظر وی اعتماد کنید.
درمان هپاتیت با اینترفرون
اینترفرون داروی گران قیمتی است و مصرف آن برای درمان هپاتیت با عوارضی همراه است ولی به هر حال در 25 درصد موارد پاسخ درمان دارویی این بیماری به آن عالی است و به همین دلیل در بیمارانی که دارای آنزیم های کبدی مختل و پی – سی – آر مثبت هستند، درمان هپاتیت با داروی اینترفرون در نظر گرفته می شود. داروی پی –دی فرون (اینترفرون) ساخت صنعت بیوتکنولوژی کشور ما می باشد. در مطالعات انجام شده در دو مرکز معتبر کشور، اثر این دارو معادل داروی ساخت آمریکا بوده است لذا مصرف پی- دی فرون به بیماران توصیه می شود.
بیمار عزیز! داروی پی دی فرون را در داخل یخچال قرار دهید ولی از یخ زدن آن جلوگیری کنید. درصورت فراموش کردن یک نوبت تزریق، آن نوبت تزریق را از دست رفته تلقی کنید و نوبت بعد را نیز دو برابر نکنید. داروی پگ اینترفرون جزو اینترفرون جدید بوده که هفته ای یکبار استفاده می شود ولی پی دی فرون هفته ای سه بار و یا یک روز در میان به صورت آمپول های زیر جلدی 3 میلیونی کاربرد دارد. داروی خارجی پگ اینترفرون به نام پگاسیس (pegasys) و نوع ایرانی آن پگافرون (pegaferon) است.
حدود 25 تا 30 درصد موارد از بیماری هپاتیت به درمان با داروی اینترفرون پاسخ مناسب داده و این حالت با طبیعی شدن آنزیم های کبدی و از بین رفتن ویروس در خون یعنی منفی شدن پی-سی- آر مشخص می شود. در نیمی از بیماران آسیب وارده به کبد کاهش و یا متوقف می شود. باید توجه داشت که بهترین نتیجه درمانی هنگامی حاصل می شود که 6 ماه پس از اتمام درمان دارویی، آنزیم های کبدی طبیعی باقیمانده و آزمایش پی-سی-آر نیز منفی بماند. به هر حال احتمال عود را همیشه باید مد نظر داشت و پیگیری بیماران ضروری است. بهبود وضعیت بیمار از نظر آنزیم های کبدی و منفی شدن پی-سی – آر معمولاً با بهبود ضایعه کبدی همراه است. به نظر می رسد علت تفاوت در میزان تأثیر پذیری داروی اینترفرون برای درمان هپاتیت در کشورهای مختلف، تفاوت در نوع و گونه ویروس باشد. در نواحی مختلف یک کشور نیز تفاوت در نتیجه حاصله از درمان هپاتیت با داروی اینترفرون مشهود است. پزشک در طول درمان با درخواست آزمایش های خاص و در نظر گرفتن نتایج آن می تواند هم به نحوه ی پاسخ به داروی اینترفرون و هم عوارض آن پی ببرد. به هر حال مراجعه مرتب و دوره ای و انجام آزمایشات ضروری است.
گرچه درمان به مدت 12 ماه انجام می شود ولی در صورتی که در چند هفته اول درمان هپاتیت با داروی اینترفرون میزان ویروس در خون به شدت افت کند، این امر نشان دهنده پاسخ خوب به درمان است. به هر حال اگر 6 ماه پس از قطع درمان این بیماری سطح آنزیم های کبدی طبیعی باشد و فعالیت ویروس در خون (پی-سی-آر) منفی باشد می توان پاسخ به درمان را عالی در نظر گرفت. در 20 تا 30 درصد موارد ممکن است که ویروس کاملاً از خون ریشه کن شود (بسیار امیدبخش است). انجام دوره های آزمون پی-سی- آر در طول درمان و طبق صلاحدید پزشک ضروری است.
با انجام آزمایش های دوره ای آزمون های کبدی، پی-سی-آر و در موارد مجاز (غیر از بیماران هموفیلی) با نمونه برداری مجدد از کبد می توان متوجه میزان تأثیر دارو در بدن مبتلایان به هپاتیت مزمن سی مطلع شد.
بیماران زیر به داروی اینترفرون پاسخ بهتری می دهند:
- افراد کمتر از 30 سال.
- در افرادی که در نمونه برداری از کبد آنها سیروز دیده نمی شود.
- به ویروس هپاتیت سی از گونه 2 و 3 (غیر از 1) مبتلا هستند.
- پایین بودن میزان ویروس (RNA) در خون کمتر از 2 میلیون عدد در میلی لیتر.
- میزان آنزیم های کبدی بیش از 2 برابر طبیعی.
- افرادی که مشروبات الکلی مصرف نمی کنند.
متأسفانه پزشک شما قادر به پیش بینی قطعی پاسخ یا عدم پاسخ به درمان، قبل از شروع درمان نیست، نوع و گونه ویروس هپاتیت شما در میزان پاسخ به داروی اینترفرون برای درمان هپاتیت مؤثر است.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” هپاتیت مزمن ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروی اینترفرون برای درمان هپاتیت مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب هپاتیت سی