فهرست مطالب
تشخیص
بررسی تاریخچه: میانگین جذب و دفع مایعات را تعیین کنید. وضعیت ادراری بیمار مبتلا به پرنوشی را بررسی کنید. تاریخچه شخصی و یا خانوادگی را از نظر ابتلا به دیابت یا بیماری کلیه بررسی کنید. تاریخچه دارویی بیمار را ثبت کنید. درباره کاهش وزن اخیر سؤال کنید.
بررسی جسمی: فشار خون و نبض بیمار را در وضعیت های خوابیده به پشت و ایستاده ثبت کنید. علائم کم آبی را بررسی کنید.
علل
1- دیابت بی مزه: در این بیماری، پرنوشی (Polydipsia)، دفع ادرار فراوان رقیق و تکرر ادرار شبانه وجود دارد. خستگی و علائم کم آبی در حالت شدید رخ می دهد.
2- دیابت شیرین: پرنوشی یافته کلاسیک بیماری است. همچنین پرادراری، پرخوری، تکرر ادرار شبانه و علائم کم آبی ممکن است رخ دهد.
3- افزایش کلسیم خون: در مراحل دیر رس، پرنوشی همراه با پرادراری، تکرر ادرار شبانه، یبوست، احساس ذهنی بی حسی و سوزن سوزن شدن و گاهی وجود خون و چرک در ادرار رخ می دهد. اگر افزایش کلسیم خون شدید باشد، استفراغ، کاهش سطح هوشیاری و نارسایی کلیوی ایجاد می شود.
4- کاهش پتاسیم خون: بروز این عارضه و پرادراری و تکرر ادرار شبانه ممکن است ایجاد شود. سایر علائم و نشانه های مربوطه شامل: ضعف یا فلج عضلات، خستگی، کاهش صداهای روده ای، کاهش رفلکس عمقی تاندون و بی نظمی در ضربان قلب می باشد.
5- پرنوشی روان زا: این وضعیت روان پزشکی باعث پرنوشی در غیاب محرک فیزیولوژیک برای نوشیدن می شود. هیچ دلیل واضحی برای تشنگی فراوان یا دریافت مایعات وجود ندارد. اگر مسمومیت با آب و کاهش سدیم خون رخ ندهد، وضعیت ممکن است به خوبی تحمل شود. یافته های مربوطه شامل: گیجی، سردرد، تحریک پذیری، کاهش وزن، کاهش فشار خون، اغماء سطحی (نیمه کما) و اغماء عمیق می باشد.
6- اختلالات کلیوی (مزمن): بروز این عارضه و پرادراری نشانه آسیب کلیوی است. سایر یافته های مربوطه شامل: تکرر ادرار شبانه، ضعف، افزایش فشار خون، رنگ پریدگی و در مرحله بعدی کاهش حجم ادرار می بشاد.
7- کم خونی سلول داسی شکل: زمانی که نفروپاتی ایجاد می شود پرنوشی و پرادراری رخ می دهد. سایر علائم و نشانه های مربوطه شامل: درد و کرامپ شکمی، درد مفاصل، برخی اوقات زخم های پوستی در اندام تحتانی و بدشکلی های استخوانی مثل گوژپشتی می باشد.
8- طوفان تیروئیدی: این عارضه ممکن است به ندرت همراه با این اختلال ایجاد شود. یافته های اختصاصی شامل: افزایش تعداد ضربان قلب، تپش قلب، کاهش وزن، افزایش اشتها، اسهال، لرزش، عصبانیت، عدم تحمل گرما و بزرگی تیروئید می باشد.
9- علل دیگر: داروها: مدرها و دمکلوسیکلین ممکن است پرنوشی ایجاد کند. فنوتیازین ها و آنتی کلیث نرژیک ها می توانند باعث خشکی دهان، تشنگی زیاد و نوشیدن اجباری شود.
درمان پرنوشی
مراقبت های پرستاری: جذب و دفع کلی مایعات را ثبت کنید. بیمار را روزانه در زمان معینی با استفاده از یک ترازو وزن کنید. فشار خون و نبض را در وضعیت خوابیده به پشت و ایستاده اندازه گیری کنید. به بیمار مایعات فراوان بدهید.
نکاتی راجع به کودکان: در بچه ها، پرنوشی معمولاً ناشی از دیابت بی مزه یا شیرین است. این عارضه از نوع روان زا در کودکان ممکن است نشانه اختلالات عاطفی باشد.
آموزش به بیمار: درباره اختلال زمینه ای و درمان لازم آموزش دهید. به بیمار درباره رژیم غذایی، ورزش، و کنترل گلوکز خون در منزل آموزش دهید. به بیمار آموزش دهید افزایش یا کاهش شدید وزن را گزارش کند.