دو دلیل برای وجود مشکل در دریچه بین مری و معده وجود دارد که ممکن است به تنهایی یا با یکدیگر اتفاق بیافتند. یکی اینکه عضله اسفنکتر که در قسمت تحتانی مری قرار دارد، بسیار شل شده باشد و دیگر اینکه جایی که مری از دیافراگم عبور می کند دچار نقص شده باشد که اصطلاحاً به آن فتق هیاتوس می گویند.
مشکلات عضله اسفنکتر و ریفلاکس اسید معده
در بعضی افراد ممکن است هیچگونه دلیل واضحی برای خوب کار نکردن عضله اسفنکتر وجود نداشته باشد اما عواملی که می توانند نقش داشته باشند عبارتند از:
چاقی، کشیدن سیگار، مصرف زیاد مشروبات الکلی، مصرف بعضی از غذاها (مانند غذاهای چرب، پیاز غذاهای پر ادویه، شکلات و غذاهای ترش) و مصرف بعضی از داروها، تمام این عوامل بیشتر در هنگام خواب باعث بروز این مشکل می شوند.
بنابراین هنگامی که دراز می کشید بیشتر در معرض خطر ابتلا به ریفلاکس اسید معده به مری قرار می گیرید.
فتق هیاتوس و ریفلاکس اسید معده به مری
گاهی اوقات هیاتوس (سوراخی که در دیافراگم قرار دارد و مری از آن عبور می کند) بسیار بزرگ می شود و اجازه می دهد که قسمت فوقانی معده در بالای دیافراگم دچار لغزش شود. این کار باعث می شود که دو قسمت دریچه بین معده و مری دیگر مقابل هم قرار نگیرند و از قدرت آنها کاسته شود و موجب شود ایجاد ریفلاکس اسید معده به مری شده و اسید به سمت مری برود. داشتن فتق هیاتوس همیشه موجب ریفلاکس نمی شود. در حقیقت بیشتر مردمی که مبتلا به فتق هیاتوس هستند، دچار ریفلاکس اسید معده به مری نمی شوند، اما فتق احتمال ابتلا به ریفلاکس معده به مری را افزایش می دهد. هیچ کس علت ایجاد فتق هیاتوس را نمی داند. اما همه می دانند که این فتق (خصوصاً در افراد بالای 65 سال) بسیار شایع می باشد و اغلب در طول زندگی شخص تشخیص داده نمی شود و هیچ مشکلی را نیز به وجود نمی آورد.
عوارض ریفلاکس اسید معده به مری در اکثر افراد (وارد شدن اسید معده و پپسین به مری) منجر به بروز علایمی می شود اما خطرناک نمی باشد. با این حال در تعداد کمی از افراد موجب آسیب به مری که اصطلاحاً به آن ازوفاژیت می گویند، می شود.
منبع: کتاب سوء هاضمه
