علت پرخوری و درمان آن

به خوردن زیاد یا خوردن با ولع اشاره دارد .می تواند مداوم یا متناوب و ناشی از اختلالات غدد درون ریز، اختلالات روانی به علاوه استفاده از داروهای خاص باشد.

تشخیص

بررسی تاریخچه: درباره دریافت غذا در طول بیست و چهار ساعت گذشته سؤال کنید و به تعدد وعده های غذایی و مقادیر انواع غذاهای خورده شده توجه کنید.  به تغییرات اخیر عادات غذایی توجه کنید. درباره الگوی خوردن بیش از حد سؤال کنید. درباره هر وضعیت که موجب پرخوری (Polyphagia) و خوردن بیش از حد می شود مثل: تنش، افسردگی یا قاعدگی سؤال کنید. از بیمار درباره استفراغ یا سردرد بعد از خوردن بیش از حد غذا سؤال کنید. سایر علائم و نشانه های مربوط به پرخوری مثل: افزایش یا کاهش وزن اخیر، احساس خستگی، عصبانیت یا تحریک پذیری و عدم تحمل گرما، غش، تپش قلب، اسهال یا افزایش تشنگی یا پرادراری را جستجو کنید. تاریخچه دارویی کامل درباره استفاده از ملین ها یا تنقیه را ثبت کنید.

بررسی جسمی: بیمار را وزن کرده و او را مشاهده کنید. پوست بیمار را از نظر وجود خشکی و ارتجاع پذیری ضعیف، بررسی کنید. تیروئید را لمس کنید و از لحاظ بزرگی آن را بررسی کنید.

علل

1- اضطراب: پرخوری ممکن است ناشی از اضطراب خفیف یا متوسط یا تنش عاطفی باشد. اضطراب خفیف ممکن است باعث بی قراری، بی خوابی، تحریک پذیری، پرسیدن سؤالات تکراری و جستجوی مداوم توجه و اطمینان مجدد افراد شود. اضطراب متوسط ممکن است بی توجهی انتخابی و اشکال در تمرکز ایجاد کند. اثرات دیگر اضطراب شامل: تنش عضلانی، تعریق فراوان، ناراحتی گوارشی، تپش قلب، افزایش تعداد ضربان قلب و اختلال در عملکرد ادراری و جنسی می باشد.

2- گرسنگی بیش از حد: پرخوری به دنبال استفراغ خود خواسته، ناشتا بودن یا اسهال ایجاد می شود. گرسنگی بیش از حد به طور شایع در زنانی هجده تا بیست و نه سال دیده می شود. بیمار معمولاً کمتر از حد طبیعی وزن دارد. اما ترس مرضی از چاقی دارد، افسرده است، اعتماد به نفس پایین دارد و پرخوری خود را پنهان می کند.

3- دیابت شیرین: پرخوری با کاهش وزن، پرنوشی و پرادراری همراه است. سایثر علائم و نشانه های اختصاصی شامل: تکرر ادرار شبانه، ضعف، خستگی و علائم کم آبی مثل غشای مخاطی خشک و کاهش تورگور پوستی می باشد.

4- سردرد میگرنی: پرخوری گاهی اوقات مقدم بر سردرد میگرنی است. بیمار ممکن است تغییراتی در اشتها و میل زیاد به غذا را تجربه کند. سایر علائم و نشانه های زودرس شامل: خستگی، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا و اورای بینایی می باشد.

5- سندرم قبل از قاعدگی: تغییرات اشتها مثل: میل زیاد به مصرف غذا و مشروبات ممکن است رخ دهد. سایر یافته ها شامل: نفخ شکمی، افسردگی، بی خوابی، سردرد، احساس ذهنی بی حسی و سوزن سوزن شدن، اسهال یا یبوست، ادم و افزایش موقتی وزن، تپش قلب، درد پشت، تورم و حساسیت پستان ها، کاهش حجم ادرار و کبودشدگی آسان می باشد.

6- طوفان تیروئیدی: علی رغم پرخوری دائمی، کاهش وزن رخ می دهد. سایر علائم و نشانه های اختصاصی شامل: ضعف، عصبانیت، اسهال، لرزش، ناخن ها و موهای نازک و شکننده، تعریق مفرط، تنگی نفس، تپش قلب، افزایش تعدادضربان قلب، عدم تحمل گرما، بیرون زدگی چشم ها، گالوپ دهلیزی یا بطنی و بزرگی تیروئید می باشد.

7- سایر علل: داروها: کورتیکواستروئیدها و سیپروهپتادین ممکن است اشتها را افزایش داده و موجب افزایش وزن شوند.

درمان پرخوری

مراقبت های پرستاری: عادات خوردن بیمار را بررسی کنید. بیمار را یک یا دو بار در هفته وزن کنید. در صورت لزوم بیمار را به یک کارشناس تغذیه برای مشاوره تغذیه ارجاع دهید. حمایت عاطفی از بیمار به عمل آورید.

نکاتی راجع به کودکان: در بچه ها، پرخوری به طور شایعی ناشی از دیابت دوران جوانی است. در شیرخواران شش تا هجده ماه، پرخوری می تواند ناشی از اختلال سوءجذب باشد. این عارضه ممکن است در کودکی که جهش رشدی را تجربه می کند رخ دهد.

آموزش به بیمار: بیمار را جهت مشاوره تغذیه ارجاع دهید. بیمار مبتلا به پرخوری را برای مشاوره شخصی و خانوادگی ارجاع دهید. حمایت عاطفی از بیمار به عمل آورده و به بیمار کمک کنید تا فرآیند بیماری را درک کند.