[sbu_post_image]
ناقلین بدون علائم هپاتیت ب نیازی به بیوپسی کبد ندارند. البته برای اظهار نظر در این خصوص معاینه ی دقیق از بیمار و توجه به شرح حال دقیق از نظر وجود یا عدم وجود بیماری پیشرفته ی کبدی در اقوام نزدیک به تصمیم گیری پزشکان در مورد تشخیص هپاتیت کمک می کند. متأسفانه علی رغم پیشرفتهای روز افزون در علم پزشکی در خصوص این بیماری آموزش کافی به کادر درمانی داده نشده است. امیدواریم با برنامه ریزی دقیق و به جای وزارت محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاههای علوم پزشکی کشور امر یکسان سازی تصمیمات پزشکان در مورد هپاتیت در زندگی روزمره تا حدودی جامه عمل بپوشد. دانش، تخصص و تجربه ی لازم برای درمان بیماران در ایران وجود دارد، ولی ماهیت پیچیده ای این گروه از بیماریها و تغییر تقریباً ماهانه و حتی روزانه اطلاعات پزشکی در خصوص هپاتیت باعث می شود تصمیم گیری در مورد این بیماران از انسجام لازم برخوردار نباشد.
فهرست مطالب
رژیم غذایی
هیچ گونه محدودیت غذایی در درمان هپاتیت توصیه نمی شود. تنها افراد چاق باید از مصرف چربی خودداری کنند و وزن خود را کاهش دهند. بقیه افراد می توانند همانند سایر افراد سالم غذا بخورند.
فعالیت های ورزشی و روزانه
محدودیتی برای انجام امور روزانه در ناقلین هپاتیت وجود ندارد. آن دسته از ناقلین که دچار خستگی می شوند از فعالیت های ورزشی سنگین خودداری کنند. افراد چاق باید از وزن خود کاسته و فعالیت های ورزشی خود را بیشتر نمایند.
هپاتیت و مصرف سایر داروها
مصرف بسیاری از داروها به مقدار مجاز برای ناقلین هپاتیت ب بلامانع است. قرص استامینوفن به صورت 325 میلی گرم در ایران موجود است. مقدار مصرفی معمولاً 4 تا 6 قرص روزانه است. در حالی که مصرف بیش از 20 قرص در روز ممکن است ضمن ایجاد ضایعه ی جدی کبدی به مرگ ناقلین هپاتیت منجر شود. این عارضه در افراد سالم نیز دیده می شود و ارتباطی به این که فرد ناقل این بیماری است یا خیر، ندارد. به طور معمول ممنوعیتی در مصرف داروهای معمول مثل مسکن ها (استامینوفن و…) آنتی بیوتیک ها در ناقلین هپاتیت وجود ندارد. به هر حال نباید در مصرف این گونه داروها زیاده روی کرد.
هپاتیت و اجتماع
سلامتی و بیماری به عنوان دو واژه، با معنای متضاد به کار می روند. به طور طبیعی هر فرد در هر دوره ای زندگی خود به بیماری مبتلا می شود که گاهی این بیماری و یا عوارض آن تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود. پذیرش این نکته که بیماری نیز بخشی از زندگی است، ضروری است. متأسفانه هنوز اغلب افراد جامعه اطلاعات کافی در خصوص بیماری هپاتیت ندارند. اکثر مردم یا اطلاعی در این زمینه ندارند و یا اینکه به دلیل شنیدن برخی اخبار غلط از سوی افراد ناآگاه و بی اطلاع نسبت به بیماری وحشت بیش از اندازه دارند. تنها راه حل این موضوع افزایش سطح آگاهی های عموم مردم در زمینه هپاتیت است. بیماران نیازی به ترحم ندارند. فقط لازم است که دیگران ایشان را درک نمایند. ویروس هپاتیت ب جدی است! اما قابل پیشگیری و درمان.
دندان پزشکان با اطلاع از ابتلای شما به هپاتیت می توانند با رعایت برخی دستورات بهداشتی در ضدعفونی کردن وسایل از ابتلای دیگران جلوگیری کنند ولی متأسفانه بسیاری از دندان پزشکان به این امر توجه نداشته و با برخورد نامناسب سبب می شوند تا بیماران در مراجعات بعدی از گفتن حقیقت خودداری کنند و این موضوع می تواند سبب انتقال هپاتیت به دیگران شوند. ترس نابجا و کاذب دندانپزشکان ناشی از ناآگاهی آنان است. افزایش سطح آگاهی آنان و نظارت دقیق تر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی این مشکل را حل می نماید. به هر حال در صورت ابتلای شما به هپاتیت حقیقت را بگویید تا سبب انتشار بیماری در جامعه نشوید. امیدواریم که با راه اندازی مرکز دندانپزشکی خاص بیماران مشکل شما بیماران عزیز نیز حل گردد.
اصولاً دانستن اینکه بیماری هپاتیت چه علتی دارد و از کجا آمده و چه کار باید کرد و… جزو حقوق مسلم هر بیمار است و داشتن اطلاعات صحیح (و نه اطلاعات غلط شایع در جامعه) موجب همکاری بهتر بیمار با پزشک معالج می شود. معمولاً اطلاعات غلط موجب نگرانی و اضطراب می شود. اگر در سابقه ی خانوادگی شما یک مورد ابتلا به بیماری وجود دارد، اهداء خون برای شما ممنوع است و لازم است ضمن مراجعه به پزشک از وضعیت خود در مقابل بیماری هپاتیت اطلاع پیدا کنید. خون های اهدایی فقط از نظر HBsAg (یعنی آلودگی) بررسی می شوند و خون های آلوده دور ریخته می شوند ولی جهت شما علاوه بر آزمایش HBsAg بررسی آنتی بادی های ضد هپاتیت ب از نظر ایجاد یا عدم ایجاد مصونیت در برابر بیماری نیز توصیه می شود. در صورت وجود سابقه ی قبلی بیماری در فرد یا خانواده، اهداء خون ممنوع است.
اطلاع دادن به پزشک و دندانپزشک در مورد ابتلا به این بیماری و ناقل هپاتیت بودن ضروری است، ولی در مورد دوستان باید توجه نمایید که تنها اگر آنها پذیرش لازم در این باره را دارند می توانند پس از اطلاع از آن، به شما کمک کنند به آنها بگویید. در غیر اینصورت اطلاع دادن به دوستان می تواند موجب قطع رابطه شما با ایشان شود.
با توجه به حاد نبودن تغییرات در زندگی روزمره، در حال حاضر بیماری هپاتیت جزو بیماری های خاص نیست. متأسفانه با وجود آنکه حدود 2 تا 3 میلیون نفر از مردم شریف کشورمان دچار بیماری هستند، هنوز این بیماری مثل بیماری های تالاسمی، هموفیلی و یا دیالیزی جزو بیماری های خاص در نظر گرفته نشده است. البته نمی توان صبر کرد و باید در این زمینه تلاش نمود. با شناسایی ناقلین هپاتیت ب زمینه ی پیشگیری از ابتلا دیگران به این بیماری را باید فراهم نمود. انجام آزمایش هپاتیت ب در آزمایشات دوره ای توصیه می شود.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” روش های درمان هپاتیت ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه هپاتیت در زندگی روزمره مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب ناقل هپاتیت
