[sbu_post_image]
اکثر موارد هپاتیت حاد ویروسی ناشی از عفونت های ویروسی هستند:
- هپاتیت ویروسی A، هپاتیت ویروسی B، هپاتیت ویروسی C، هپاتیت ویروسی B همراه با هپاتیت ویروسی D ، هپاتیت ویروسی E، ویروس هپاتیت ویروسی F (وجود بیماری نامشخص است)، هپاتیت ویروسی G یا GBV-C
- علاوه بر ویروس های هپاتیت، سایر ویروس ها، از جمله ویروس سیتومگال، ویروس اپشتاین بار، ویروس تب زرد و غیره نیز می توانند موجب هپاتیت شوند.
هپاتیت A یا یرقان عفونی در اثر نوعی پیکورنا ویروس 27 نانومیکرونی از گروه RDA ویروس منتقل شده از راه مدفوعی – دهانی به وجود می آید. انتقال از راه مزبور اغلب ناشی از خوردن غذای آلوده یا تماس جنسی مقعدی/ دهانی است. دوره کمون هپاتیت ویروسی A، حدود 15 تا 50 روز است. هپاتیت ویروسی A، حاد است و مرحله مزمن ندارد. دستگاه ایمنی بیمار بر ضد هپاتیت ویروسی A، آنتی بادی هایی می سازد که موجب بروز ایمنی در برابر عفونت های بعدی می شوند.
فهرست مطالب
علایم هپاتیت ویروسی A
در هپاتیت ویروسی A، احتمال بروز علایم و نشانه ها در بزرگسالان بیشتر از کودکان است. علایم عبارتند از: زردی، احساس خستگی، درد شکم، کاهش اشتها، حدود 15% از افراد آلوده به ویروس هپاتیت A (HAV) دچار نشانه های طول کشیده یا عود کننده، طی یک دوره 6تا9 ماهه می شوند. هپاتیت ویروسی A در مدفوع افراد مبتلا یافت می شود. انتقال ویروس مزبور معمولاً از فرد به فرد و از طریق قرار دادن چیزی که آلوده به ویروس موجود در مدفوع فرد مبتلا است در دهان صورت می گیرد. افراد خانواده ی فرد آلوده به ویروس، فردی که با بیمار آلوده به ویروس، تماس جنسی دارد، افراد و به ویژه کودکانی که در مناطقی زندگی می کنند که میزان موارد هپاتیت ویروسی A در انها از سال 1987 تا 1997 افزایش داشته است، افرادی که به کشورهایی مسافرت می کنند که هپاتیت ویروسی A در آنها شایع است، مردان همجنس باز، معتادان تزریقی و غیر تزریقی در خطر آلوده شدن به این عفونت قرار دارند.
درمان هپاتیت ویروسی A
به بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی A توصیه می شود در بستر استراحت کنند، مایعات زیادی مصرف کنند و از مصرف الکل پرهیز کنند. واکسنی وجود دارد که از بروز عفونت با ویروس هپاتیت ویروسی A در افراد تا 10 سال پیشگیری به عمل می آورد. ویروس هپاتیت ویروسی A از راه مصرف غذاهای دریایی نپخته یا نوشیدن آب آلوده به ویروس نیز انتقال می یابد. این موارد عمدتاً در کشورهای جهان سوم روی می دهند. رعایت دقیق بهداشت فردی و اجتناب از مصرف غذاهای نپخته و پوست نکنده می تواند به پیشگیری از عفونت کمک کند. افراد آلوده به ویروس هپاتیت A، 2 هفته قبل و یک هفته بعد از ایجاد زردی، ویروس را از مدفوع خود دفع می کنند. زمان میان عفونت و شروع بیماری به طور متوسط 28 روز (از 15 تا 50 روز) است و اکثر بیماران، طی 2 ماه به طور کامل بهبود می یابند. ولی در 15% بیماران، نشانه های مداوم یا عود کننده از 6 ماه تا یک سال پس از تشخیص اولیه وجود دارند.
راههای پیشگیری از هپاتیت A
بهترین راه پیشگیری، استفاده از واکسن هپاتیت ویروسی A است.
ایمونوگلبولین، موجب محافظت کوتاه مدت در برابر هپاتیت ویروسی A می شود و می توان آن را قبل از تماس با ویروس هپاتیت ویروسی A وطی 2 هفته پس از تماس با ویروس تجویز نمود.
شستشوی مرتب دست ها با آب و صابون پس از رفتن به توالت، پس از تعویض کهنه ی بچه و قبل از خوردن غذا.
در افراد 12 ماه به بالا، تزریق واکسن هپاتیت ویروسی A در موارد زیر توصیه می شود: در افرادی که به مناطقی مسافرت می کنند که احتمال بروز هپاتیت ویروسی A در آنها زیاد است. مردان همجنس باز. معتادان تزریقی و غیر تزریقی. افراد مبتلا به اختلالات انعقادی (مثل هموفیلی). افرادی مبتلا به بیماری مزمن کبد. کودکانی که در مناطقی زندگی می کنند که احتمال ایجاد هپاتیت ویروسی A در آنها از سال 1987 تا 1997 افزایش داشته است.
نکته:
هپاتیت ویروسی A بسیار به ندرت از راه عفونت از طریق انتقال خون منتشرمی شود. انتقال عمودی (از مادر به نوزاد) بسیار به ندرت در هپاتیت A دیده می شود. امروزه 4 نوع واکسن غیر فعال شده هپاتیت A وجود دارد که از نظر میزان تأثیر و عوارض یکسان هستند. انجام واکسیناسیون به منظور پیشگیری از هپاتیت A برای مدت 20 سال مؤثر دانسته شده است ولی به دلیل آنکه هپاتیت A همیشه به شکل حاد روی می دهد و بسیار به ندرت موجب مرگ می شود واکسن آن در همه افراد به کار نمی رود. تزریق واکسن هپاتیت A، دوبار و به فاصله یک تا 12 ماه یا 6 و 18 ماه و نیز در موارد اپیدمی (همه گیری) هپاتیت A انجام می شود.
امروزه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) تزریق واکسن هپاتیت ویروسی A به کودکان را در یک سالگی توصیه می کند. همچنین کودکان مبتلا به بیماری مزمن کبدی و کودکانی که در مراکزی به سر می برند که همه گیری های هپاتیت ویروسی A در آنها وجود داشته و کودکان مبتلا به بیماری انعقادی (مثل هموفیلی) باید واکسن مزبور را دریافت نمایند. تزریق واکسن هپاتیت ویروسی A به طور معمول و همگانی به کودکان زیر یک سال توصیه نمی شود و در موارد معمولی نیز کودکان زیر 2 سال نباید علیه این بیماری واکسینه شوند.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” علایم و نشانه های هپاتیت ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه هپاتیت مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب راهنمای پزشکی خانواده – بیماری های کبد و مجاری صفراوی