[sbu_post_image]
هپاتیت از نظر لغوی به معنای «التهاب و ورم کبد» می باشد. مهمترین عوامل ایجاد کننده ی هپاتیت ویروس ها هستند. ویروس ها موجودات بسیار ریزی هستند که با چشم معمولی دیده نمی شوند و برای دیدن آنها نیاز به تجهیزات پیشرفته ای از جمله میکروسکوپ الکترونی است. ساختمان ویروس ها مجموعه ای از ماده وراثتی و پروتئین است. ویروس ها در خارج از بدن زنده نمی مانند و در بدن انسان به طور سریع و در مدت چند ساعت تکثیر می یابند. تاکنون حداقل 6 نوع ویروس هپاتیت شناسایی شده اند که نامگذاری آنها طبق حروف الفبای انگلیسی صورت گرفته. ویروس هپاتیت: A, B ,C , D, E, G. هر کدام از این ویروسها به گروه جداگانه ای تعلق داشته و بیماری که ایجاد می کنند ارتباطی با یکدیگر ندارند. محل تکثیر و رشد و نمو ویروس های هپاتیت، کبد می باشد. رشد و نمو ویروس ها موجب آسیب و اختلال در فعالیت های کبد می شود.
فهرست مطالب
ویروس هپاتیت سی
پس از کشف ویروس هپاتیت «آ» و «ب» در دهه 1970 محققین سال ها بر روی علت بروز سایر انواع هپاتیت های ویروسی که عامل بیماری آنها دو ویروس شناخته شده ی «بی» و «آ» نبودند، کار می کردند. اولین مرتبه در سال 1989 آقای Michel Houghton و همکارانش با استفاده از روش های نوین بیولوژیک مولکولی با جداسازی ویروس هپاتیت «سی» تحولی فوق العاده در علم بیماری های کبدی ایجاد نمودند. یکی دیگر از انواع هپاتیت های شناخته شده، «سی» می باشد. عامل ایجاد این بیماری، ویروس «سی» است. این بیماری به طور عمده از طریق خون منتقل می شود. از آنجایی که این ویروس به راحتی توسط سیستم ایمنی بدن میزبان از بین نمی رود، لذا ابتلا به نوع «سی» موجب بروز عفونت ماندگار در بدن می شود.
سالیانه حدود 170 هزار مورد آلودگی جدید به ویروس هپاتیت شناسایی می شود. 8 تا 10 هزار مورد مرگ و میر در سال ناشی از بیماری کبد در اثر هپاتیت «سی» می باشد. امروزه هپاتیت «سی» مهمترین دلیل جهت انجام پیوند کبد در آمریکا است. بیماری هپاتیت «سی» در اروپای شرقی و آفریقا شایع تر از آمریکا است. در مصر 15 تا 20 درصد مردان به هپاتیت «سی» مبتلا هستند. آمار دقیقی از میزان ابتلا در کشور ما وجود ندارد، ولی تخمین زده می شود که حدود 200 تا 300 هزار نفر مبتلا در کشور داشته باشیم. به هر حال به نظر می رسد که کمتر از 1% از جمعیت کشور دچار ویروس هپاتیت باشند.
عامل ویروس
ویروس هپاتیت سی یک ویروس از گروه فلاویدو ویروسها است. این نوع یک ویروس تکه رشته ای پوشش دار بوده که اندازه آن حدود 50 تا 60 نانومتر است. ویروس هپاتیت سی در سلول های کبدی تکثیر و به آنها آسیب می رساند. هپاتیت سی یک ویروس قابل انتقال از راه خون است که در سال 1989 شناسایی شده و در سال 1990 آزمایش خون جهت بررسی آنتی بادی ضد هپاتیت سی معرفی گردید. محققین اعتقاد دارند که ویروس هپاتیت سی گونه های متعددی دارد و به دلیل تنوع ژنتیکی، ویرس می تواند از حفظ سیستم ایمنی میزبان عبور کند و عفونتی مزمن را ایجاد نماید. بر اساس مطالعات ژنتیکی، ویروس دارای 6 گونه و تعدادی زیر گونه است. تنوع جغرافیایی قابل ملاحظه ای در شیوع گونه های مختلف وجود دارد. علت تنوع گونه ها، ناشی از میزان بالای جهش در ویروس هپاتیت است. به دلیل این که ایمنی پایداری علیه عفونت هپاتیت سی ایجاد نمی شود، امکان ابتلای مجدد وجود دارد.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” انواع هپاتیت ویروسی ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ویروس هپاتیت مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب هپاتیت سی