[sbu_post_image]
دلیل آنکه چرا برخی از نوزدان با عدم اجرای اقدامات پیشگیرانه (واکسن و ایمونوگلوبولین) به هپاتیت مبتلا نمی شوند مشخص نیست، ولی در عمل مشاهده شده که با وجود پیشگیری از ابتلای نوزادان به هپاتیت، نوزدان برخی از خانواده ها بیشتر از خانواده های دیگر دچار این بیماری می شوند.
حاملگی برای زنان ناقل هپاتیت مضر نیست و منجر به فعال شدن آن نمی شود. تاکنون تأثیر منفی حاملگی بر وضعیت کارکرد کبد زنان ناقل بیماری و فعال کردن ویروس هپاتیت ثابت نشده است. به هر حال توصیه ی ما این است که اگر دارای دو فرزند هستید، از حاملگی مجدد خودداری کنید. زردی نوزدای غالباً در اثر ناسازگاری خونی بین جنین و مادر بوده و در نتیجه آن گلبول های قرمز شکسته شده و زردی ایجاد می شود. بنابراین هیچ ارتباطی بین زردی نوزدای و هپاتیت وجود ندارد.
زایمان سزارین جهت مادران حامله ی ناقل این بیماری جهت پیشگیری از ابتلای نوزادان آنها بهتر از زایمان طبیعی نیست. عمل سزارین تنها در شرایطی که ضرورت پزشکی ایجاب می کند باید انجام شود و به هر حال برای مادر حامله متحمل خطراتی است و تأثیر آن در کاهش ابتلای نوزاد به هپاتیت ثابت نشده است. به هر حال ما سزارین را توصیه نمی کنیم.
واکسن هپاتیت ب
طبق دستورالعمل موجود که مورد تأیید مراکز معتبر دنیا است، تزریق واکسن هپاتیت و ایمونوگلوبولین اختصاصی ضد ویروس به صورت همزمان و در اولین فرصت به نوزادِ مادر ناقل هپاتیت ب ضروری است ولی این را بدانید که تزریق واکسن به تنهایی نیز تأثیر به سزایی در پیشگیری از ابتلای نوزادان به هپاتیت دارد. شاهد این مدعا کاهش شیوع این بیماری در نوزادان کشور تایوان از 9.8 درصد در سال 1984 به 1.3 درصد در سال 1994 با انجام واکسیناسیون اجباری همه ی نوزادان (و بالتبع نوزدان مادران ناقل) می باشد. نگران نباشید. امیدواریم که فرزند شما نیز دچار نشود. امیدواریم که با تلاش همه دست اندرکاران مشکلات بیماران مرتفع شود.
تزریق واکسن هپاتیت ب به تنهایی می تواند خطر انتقال ویروس بیماری از مادران ناقل به نوزدان را به طور جدی کاهش دهد. نوزاد شما مثل بقیه نوزادان دیگر باید واکسن دریافت کند. بوسیدن نوزاد شما توسط پدرش بلامانع است. کودکان به محبت والدین احتیاج دارند و پدران نیز به نوازش کردن اطفال. رعایت دستورات بهداشتی ذکر شده کفایت می کند.
تزریق واکسن ضد هپاتیت ب به مادران حامله ی ناقل نمی تواند خطر ابتلای نوزاد آنان را هنگام تولد کاهش دهد. تزریق واکسن به ناقلین هیچ فایده ای ندارد. از واکسن برای نوزاد این مادران باید استفاده کرد. تزریق واکسن در زنان باردار طبیعی بلامانع است و این کار باعث ممانعت از ابتلای مادران به این بیماری در دوران بارداری می شود. تزریق این واکسن به زنان بارداری که یک فرد مبتلا به هپاتیت ب در خانواده دارند، الزامی است.
پیشنهاد می شود تا کلیه ی فرزندان مادران ناقل هپاتیت ب در 6 ماهگی از نظر وجود بیماری بررسی شوند. تمام زنان باردار باید از این نظر آزمایش شوند. اگر فرزند اول شما با وجود عدم رعایت نکات پیشگیری کننده از انتقال بیماری، دچار بیماری نشده است و در حال حاضر نیز حامله هستید، نسبت به اجرای دستورات پیشگیری اهمال نکنید! البته نگرانی نیز به خود راه ندهید و به خدا توکل کرده و به توصیه های پزشک خود عمل کنید.
در خاتمه این بحث توصیه می شود: تمام زنان باردار باید از نظر هپاتیت ب (آزمایش HBsAg) بررسی شده و اگر مثبت باشند با پزشک معالج خود در این مورد مشورت نمایند تا ضمن اجرای دستور العمل پیشگیری از ابتلای نوزادان به هپاتیت(تهیه واکسن و ایمونوگلوبین و تزریق به موقع آن به نوزاد) نسبت به شستشوی مناسب بدن و درون دهان و بینی و مخاط نوزاد پس از تولد دقت کافی مبذول کرده و پزشکان نیز بتوانند از خود در برابر این بیماری محافظت نمایند.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” بهترین راه پیشگیری از هپاتیت ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه هپاتیت ب در نوزادان مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب ناقل هپاتیت